Zaterdag 20 februari 2009, 20.45 uur, Boumaboulevard. Dat was de exacte plaats, datum en tijd dat PSV definitief weer afhaakte. Na het ontslag van trainer Huub Stevens nam ex-Groningen oefenmeester Dwight Lodeweges het roer in handen en leidde de Eindhovenaren naar een mooie reeks. De huiligere jongentjes konden het echter niet waarmaken tegen mannen van het hoge land.
PSV heeft een aantal technische voetballers, maar het lijkt er toch sterk op dat verzorgd voetbal niet mogelijk gaat zijn in De Euroborg. Na de 2-0 zege of Heracles Almelo lag het veld er al niet al te jofel bij en het Groninger land is de afgelopen week door elke vorm van neerslag geteisterd. Ik weet niet wat de overtreffende trap van moeras is, maar daar mogen de jongens zaterdagavond in rondploeteren.
Eerst maar eens goed nieuws: noem het kwakzalverij, voodoo, of wat u wil, maar de Servische medicijnman heeft Goran Lovre in no time opgelapt! Hoogstwaarschijnlijk kan hij “gewoon” opdraven tegen de Eindhovenaren nadat het probleem met zijn knie als sneeuw voor de zon is weggetoverd. Goran Lovre is zonder twijfel de belangrijkste kracht in aanvallend opzicht bij FC Groningen en, samen met met name Andreas Granqvist, bepaalt hij het tempo dat de groen-witten spelen. We kunnen dus niet anders dan blij zijn dat de Serviër tijdens dit belangrijke treffen present zal zijn.
Dan wat zuurder nieuws: Sepp de Roover en Nicklas Pedersen zijn er nog altijd niet bij. En er staan grote vraagtekens achter de namen van Tom Hiareij en Koen van de Laak–ze zullen vervangen worden door Ondrej Svejdík en Martijn Meerdink als ze niet op tijd fit zijn. Laten we er maar een vermoedelijke opstelling in gooien, maar met een flinke slag om de arm dus.
Luciano; Hiariej/Svejdík, Sankoh, Granqvist, Stenman; van de Laak/Meerdink, Holla, Lovre, Levchenko; García, Berg.
En dat is een ploeg die PSV met name op het gebied van fysiek moet kunnen bestrijden opdat de punten in het noorden blijven. Gibril Sankoh twijfelt geen moment dat FC Groningen gaat winnen en laten we, wegens tijdgebrek, met zo’n mooie gedachte deze voorbeschouwing maar afronden.