Ongelooflijke Thomas

In de bijbel staat het verhaal van de ongelovige Thomas. Een apostel van Jezus die niet wilde geloven dat z’n meester uit de doden was opgestaan. Hij moest eerst de littekens op de handen van de Zoon van God zien om te geloven.

Thomas Enevoldsen kreeg te horen dat hij bij de definitieve WK-selectie van Denemarken zat. Misschien heeft ook deze Thomas in ongeloof toch nog even op Teletekst gekeken of het wel echt waar was. Ik weet niet wat de vertaling van “ongelooflijk” in het Deens is, maar het woord zal ongetwijfeld over de lippen van de 23-jarige middenvelder van FC Groningen gekomen zijn.

Want, zeg nou zelf, wie had dat kunnen denken? Zagen jullie in hem een international toen hij bij Groningen kwam en een eerder anoniem dan opvallend begin van het seizoen speelde? Geloofden jullie in Thomas?

We zagen allemaal -denk ik- wel een speler die goed meekon op het FC-niveau. Maar dat leek toch ook meteen z’n plafond. Totdat hij opstond in de wedstrijd tegen Sparta, zoals heel FC Groningen uit de doden herrees na de winterstop. Enevoldsen bleek een extra-kwaliteit te hebben die we nog nauwelijks gezien hadden: van links naar binnen komen en vernietigend uithalen met rechts. Drie keer was het raak. Drie is een heilig getal in de bijbel…

Vanaf dat moment steeg de ster van Thomas. We zagen wat vertrouwen kan doen met een speler. Niet dat het altijd raak was vanaf dat moment, maar hij begon zich steeds meer te manifesteren in het groen-wit. Dan kan het blijkbaar snel gaan.

Gisteren stond hij in de basis van Denemarken, in een oefenwedstrijd tegen Australië. De Denen, de eerste tegenstander van Oranje op de WK, verloren de matige pot door een late tegentreffer met 1-0, maar onze Thomas was de opvallendste man in de eerste helft. Hij stond rechts op het middenveld. Daar zorgde hij voor dreiging en diepgang, leverde een paar bruikbare voorzetten af, en haalde corners binnen. Na een uurtje werd hij gewisseld, zoals half Denemarken gewisseld werd.

Helemaal ongelooflijk is ook niet, Enevoldsen als international. Hij speelde in alle vertegenwoordigende jeugdelftallen van z’n land. Dan is het zelfs bijna logisch dat de A-selectie vanzelf komt. Maar vaak genoeg komt het ook niet voor talentrijke spelers.

Geloven in jezelf, daar gaat het om. Thomas Enevoldsen lijkt dat geloof gevonden te hebben. Basis tegen Oranje, ik geloof er in. Het zou ongelooflijk zijn.