Vanavond staat FC Groningen – Excelsior op het programma. ‘Onderschatting’ is een woord dat vandaag op de lip van menig FC-fan zal liggen.
FC Groningen tegen Excelsior is weer eens zo’n wedstrijd van groot versus klein. Een club met een rijke geschiedenis op het hoogste niveau ontmoet een club die de grootste successen een niveau lager kende. De een is de Trots van het Noorden, de ander de derde club van Rotterdam. Kijken we naar de selecties, dan zien we dat FC Groningen voor twee-derde uit internationals bestaat. Excelsior zet daar een team van ‘naamlozen’ tegenover.
Dan ligt onderschatting automatisch op de loer: ook de spelers van FC Groningen kennen deze gegevens. Dan kun je een week lang waarschuwen als coach, maar eenmaal op het veld, in een wedstrijd, kan dat zomaar voor niets geweest zijn. Ik schreef al eerder dat het menselijk brein, en dus ook dat van voetballers, een onpeilbare materie is. Een coach die op dat gebied dieper gaat dan z’n collega’s, die z’n spelers mentaal-psychisch ook ‘weet te pakken’, zo’n coach is spekkoper.
Onderschatting komt ook na een ruime eeuw voetbal nog heel vaak voor. Dat geeft al aan hoe moeilijk het te bestrijden is. Het lijkt op dat andere mysterie in het voetbal: het verschil tussen uit en thuis spelen. Waarom worden dat meestal twee totaal verschillende wedstrijden terwijl twee dezelfde teams op het veld staan? Ook daar breken trainers wereldwijd al jarenlang hun hoofd over.
Het seizoen is nog maar net onderweg, maar we hebben al weer aardige voorbeelden van onderschatting gezien. Waarschijnlijk, moet ik er aan toevoegen, want het is verdomd lastig om te zien of onderschatting wel of geen rol gespeeld heeft, en hoe groot en belangrijk die factor was. Excelsior verrast in ieder geval vriend en vijand en is alleen al op basis van de resultaten een niet te onderschatten ploeg.
Maar mocht FC Groningen vanavond van datzelfde Excelsior verliezen, dan is de kans groot dat onderschatting toch een rol heeft gespeeld. Ik wil alleen maar zeggen dat we niet moeten onderschatten hoe moeilijk het is om dat te voorkomen.
mooi geschreven paco